Codex Homo Sapiens Humaan.
Deze codex staat open voor discussie en wijzigingen mits met argumenten onderbouwd voor veranderd inzicht door verloop van tijd.
Dit is een codex met de universele plichten en rechten van elk mens in zijn groei tot, en als een volwassene burger.
Uitgaande dat de mens eerst aan zijn verplichtingen moet voldoen om daarna schaamteloos aanspraak te kunnen maken op de evenredige bijbehorende rechten.
De bewustwording en het overdragen van de verantwoordelijkheid van de verzorger naar de eigen verantwoordelijkheid gaat geleidelijk in fase. Afhankelijk van zijn cultuur en eigenschappen, duurt elke levensfase globaal 7 jaar.
De ongeboren vrucht.
In de periode van 120 dagen na het uitblijven van de menstruatie is een ongewenste zwangerschap afbreekbaar, daarna is de mens in wording en heeft het recht om door elk mens beschermd te worden tegen ongewenste invloed van buitenaf op het groeiproces.
De eerste levensfase tot 7 jaar.
Primaire recht zonder plichten heeft elk kind op: voedsel, kleding, slaapplaats, te spelen, te leren, bescherming en op aanwijzingen voor een veilig gedrag van een liefdevolle verzorger.
Secundaire plicht heeft het opgroeiende kind de om te luisteren naar zijn verzorger. Dit houdt nooit in om -al dan niet tegen betaling- arbeid te verrichten. Het negeren door het kind van het luisteren heeft een beperking voor het kind. Deze beperking houdt nooit in fysiek of verbaal geweld.
Secundaire recht heeft het opgroeiende kind op het omgaan met: leeftijdgenoten, oudere kinderen en volwassenen waarbij het kind dient te leren zich sociaal te gedragen en het ontwikkelen van een zelfstandige wil.
De tweede levensfase tot 14 jaar.
Primaire plichten van het kind zonder afbreuk van de plichten van de verzorger voor het kind zijn: om over zijn eigen veiligheid te waken, bewustwording dat zijn sociale gedrag anderen beïnvloedt, zijn lichaam te verzorgen.
Primaire rechten van het kind zijn: te spelen, masturberen, andere te benaderen of zich te verwijderen, een uitleg over zijn gedrag van zijn verzorger, bescherming van zijn verzorger tegen ongewenst lichamelijk contact, voorlichting over zijn ontwikkeling tot geslachtsrijpheid.
Secundaire plichten van het kind zijn zich sociaal te gedragen, andere te helpen.
Secundaire rechten van het kind zijn zich te verdedigen, onderricht, vertier en vermaak, respect voor gedeeltelijke eigenverantwoordelijkheid van zijn mening in verhouding tot de feitelijke situatie.
De derde levensfase tot 21 jaar.
Primaire plicht heeft de jongvolwassene, zich te gedragen naar de normen en wetten van zijn samenleving, verantwoordelijkheid te dragen voor zijn handelen,
Primaire recht heeft de jongvolwassene, op zelfbeschikking waarbij hij de verzorger ontheft van de plicht te zorgen voor voedsel en kleding en slaapplaats, om vrijwillig lichamelijke seksuele relaties met andere vanaf de derde levensfase aan te gaan.
Secundaire plichten heeft de jongvolwassene, om levensreddende handelingen te verrichten zonder hieruit rechten te kunnen ontlenen, bij gebruikmaking van zelfbeschikking het aanvaarden van zijn verantwoordelijkheid om arbeid te verrichten voor levensonderhoud.
Secundaire rechten heeft de jongvolwassene, het vrijwillig aangaan van verbintenis als bij wet bepaald in zaken en relaties, en bij verantwoording van zijn handelen de mogelijkheid van het zwijgen.
Door gebruikmaking van zijn zelfbeschikking, beperkt de jongvolwassene de verantwoordelijkheid van de verzorger tot verhindering van misdaden.
De vierde levensfase vanaf 21 jaar
Primaire plicht heeft elke volwassene,
de verantwoordelijkheid te dragen voor zijn handelen,
de primaire rechten van de mede mens te respecteren en te handhaven,
zich te verzetten tegen inbreuk op de primaire plichten en rechten,
zich sociaal te gedragen.
in zijn eigen levensonderhoud te voorzien,
zich te onthouden van willekeurige vrijheidsbeperking of bewegingsvrijheid,
zich te onthouden van slavernij zijnde op enige wijze een ander te dwingen tot arbeid dan wel het dreigen of beperken van vrijheid,
zich te onthouden van discriminatie zijnde op minderwaardige wijze onderscheid maken op basis van huidskleur, ras, seksuele, geaardheid geslacht of leeftijd,
zich te onthouden van lichamelijke seksuele contacten met kinderen in de eerste en tweede levensfase,
zich te onthouden van het aangaan van toenaderingen indien de ander als ongewenst kenbaar heeft gemaakt.
Zich te onthouden van het gebruik van andermans bezittingen zonder voorafgaande toestemming
Primaire recht heeft elke volwassene.
bescherming van zijn rechten door zijn medemens en zijn gemeenschap,
het recht op vrijheid van gedachten, geweten, godsdienst, meningsuiting,
gelijkwaardige behandeling en een eerlijk openbaar proces,
ontwikkeling en bewustwording,
het maken van een billijke winst, maken van verlies, of zichzelf te benadelen, of zichzelf te beschadigen
bewezen na het begaan van moord het recht op behoud van het leven en op zelfdoding,
billijke vergoeding voor arbeid en het weigeren van arbeid,
vrijheid van vereniging en vergadering,
het verwerven van materiële en immateriële eigendommen,
verklaren en eenzijdige opzegging van gebondenheid of trouw aan een medemens.
Primaire levensbehoeften zijn behoefte om te ademen, voedsel, voortplanting, rust en bescherming tegen weersinvloed en zelfverdediging. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt tot een vroegtijdige dood. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook als primaire taak deze te waarborgen.
Secundaire levensbehoeften zijn het sociaal contact, gelijkwaardigheid, ontspanning, opleiding, communicatie, het recht en een mate van geluk evenals het streven naar geluk. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt een vermindering van de levenszin en/of levensgeluk. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook de taak dat elk individu kan streven deze te verwezenlijken.
Additieven levensbehoeften zijn het persoonlijke bezit, luxe, mode, vakantie, sport en kunst. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt een beperking van het levensgeluk, dat geen levensschade met zich meebrengt. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook de taak dat elk individu kan streven deze te verwezenlijken in evenwicht met het belang van de samenleving.