Codex

Deze codex is ondergeschikt aan de wetten van het land, en kan worden aangepast aan maatschappelijk inzicht door verloop van de tijd.

Concept Codex Homo Sapiens.

  • Dit concept, is een ontwerp codex voor de universele plichten en rechten van elk mens in zijn groei tot en met de volwassene mens.
  • De bewustwording en het overdragen van de verantwoordelijkheid van de verzorger naar de eigenverantwoordelijkheid gaat geleidelijk in levensfase van globaal 7 jaar, afhankelijk van zijn cultuur en eigenschappen.
  • Uitgaande dat de mens eerst aan zijn verplichtingen moet voldoen om daarna schaamteloos aanspraak te kunnen maken op de evenredige bijbehorende rechten.


Primaire levensbehoeften
 zijn behoefte om te ademen, voedsel, voortplanting, rust en bescherming tegen weersinvloed. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt na verloop van tijd de dood. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook als primaire taak deze te waarborgen.

Secundaire levensbehoeften zijn het sociaal contact, gelijkwaardigheid, ontspanning, opleiding, communicatie, het recht en een mate van geluk evenals het streven naar geluk. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt een vermindering van de levenszin en/of levensgeluk. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook de taak dat elk individu kan streven deze te verwezenlijken.

Additieven levensbehoeften is het persoonlijke bezit (dat voortkomt uit zijn arbeid) als: luxe, mode, vakantie, sport en kunst. Het niet voorzien of door ander onthouding van een van deze elementen volgt een beperking van het levensgeluk, dat geen levensschade met zich meebrengt. De gemeenschap en elke burger heeft dan ook de taak dat elk individu kan streven deze te verwezenlijken in evenwicht met het belang van de samenleving.

Aangaande de hulp van mens tot mens.

  • Indien het niet betreft levensreddende hulp of ter voorkoming van gevaar, dan mag iedereen voorwaarden stellen aan zijn hulp.
  • Er is geen plicht tot het verlenen van hulp.
  • Iedereen heeft het recht hulp aan een ander te weigeren, belemmering is voldoende om te weigeren.
  • De hulpverlener bepaald of de hulp bijdraagt aan het gestelde doel.
  • De hulpverlener bepaald de wijze van hulp, ook al wenst de hulpvrager anders.

 

Aangaande hulp van een gemeenschap of individuen.

  • Humanitaire hulp is zonder dat hieruit verblijfsrechten of andere rechten kunnen ontleden.
  • De hulp is gericht als tijdelijke ondersteuning tot het zelfstandig en zonder hulp voort gaan.
  • Hulp zal nooit leiden tot structurele afhankelijkheid.

 

Een gemeenschap of een groep kan hulp verschaffen als:

  • Goederen, diensten, bescherming, huisvesting, voeding en kleding.
  • Belangenbehartiging in het recht.

 

Een gemeenschap heeft géén plicht aan andere groepen of individuen:

  • Persoonlijke munten subsidies.
  • In arbeid te voorzien en/of additieven levensbehoeften te voorzien.
  • Hen te beletten zichzelf te benadelen of risico’s te nemen.

 

Aangaande rechtspraak in een gemeenschap:

  • Uit fouten of misdaden gemaakt door een individu of groep, kan de benadeelde mens of groep zich geen ander recht ontlenen dan het herstel, en de veroordeling tot straf van de veroorzaker.
  • De strafmaat dient zwaarder te zijn dan de schade die is veroorzaakt.
  • De wijze waarop bewijslast is verkregen in een misdaad, daaruit kan geen recht worden ontleend tot vernietiging van het bewijs.
  • De wijze waarop de bewijslast is verkregen dient onafhankelijk te worden beoordeeld in verhouding tot de misdaad.
  • De wetten van een gemeenschap dienen ondergeschikt te zijn aan het geweten van bestuurders en rechters.
  • Wetten dienen als handvatten voor gelijkwaardige behandeling en beoordeling in gelijke zaken.